Λιάνα Κανέλλη: Το ΝΑΤΟ ανακίνησε το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων

Την άποψη ότι την όλη συζήτηση για την ονομασία των Σκοπίων την άνοιξε το ΝΑΤΟ, εξέφρασε η βουλευτής του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη, σε συνέντευξη που παραχώρησε στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ.

Όπως είπε η κυρία Καννέλη «δεν μας αφορούσε αυτή η συζήτηση, μέχρι που την ξεκίνησε από το ΝΑΤΟ».

Η βουλευτής του ΚΚΕ εκτίμησε μάλιστα ότι: «Αν δεν ικανοποιηθεί το ΝΑΤΟ θα έρθει αίμα στα Βαλκάνια. Θα συγκρουστούν τα συμφέροντα».

Ασκώντας δριμεία κριτική στην κυβέρνηση ανέφερε ότι: «Δεν μπορούμε να τοποθετηθούμε αν δεν μας ενημερώσει ο πρωθυπουργός», σημειώνοντας ότι «φοβάμαι ότι δεν είναι καν ενημερωμένος ο Τσίπρας για το τι θέλουν οι Αμερικάνοι».

Η βουλευτής, σχολιάζοντας τα συλλαλητήρια, είπε ότι δεν έχουν κανένα νόημα.

Τέλος ανέφερε ότι δεν είναι τυχαίο ότι η συζήτηση αυτή ανοίγει λίγο πριν τα προαπαιτούμενα και εκτίμησε ότι τα μέτρα θα μείνουν και μετά το μνημόνιο.

Απολυταρχισμός και η ενιαία σκέψη

Του Γιώργου Σταματόπουλου

Εως και πριν από λίγα χρόνια, όταν τα απολυταρχικά συστήματα αντιμετώπιζαν λαϊκές αντιδράσεις τέτοιες που θα μπορούσαν να τα κλονίσουν ή να τα ανατρέψουν κατέφευγαν με άνεση στη χρήση τεθωρακισμένων ή και σε «ανθρωπιστικούς» πολέμους, στην απόλυτη δηλαδή κρατική βία -και ποιος να μιλούσε και τι να πει; Σήμερα δεν μπαίνουν καν στον κόπο να χρησιμοποιήσουν αυτή τη βία, αφού το επιτυγχάνουν αυτό με την ενιαία σκέψη, που κατόρθωσαν να «εμφυσήσουν» στις περισσότερες δυτικές αλλά και άλλες κοινωνίες.

Δεν πάει η κάθε χώρα να έχει τις ιδιομορφίες και ιδιαιτερότητές της, διαφορετικές γλώσσες και έθιμα, πολυπλόκαμες κουλτούρες και πολιτισμούς -η ενιαία σκέψη τα έχει ισοπεδώσει όλα τούτα τα όμορφα και μοναδικά για την κάθε χώρα, αφού, σύμφωνα με τους εγκεφάλους αλλά και τελάληδες τούτων των απολυταρχικών συστημάτων, κινητήρια δύναμη είναι το χρήμα και μας έχουν πείσει ότι όλη η ζωή είναι μια αδυσώπητη και ασταμάτητη πάλη για την απόκτησή του. Ελα όμως που το χρήμα αφαιρείται από τους πολλούς για να ζουν άκοπα και βουτηγμένοι στη χλιδή ακριβώς εκείνοι που στέκονται στο τιμόνι αυτών των καθεστώτων.

Πολλοί είχαμε παραμυθιαστεί ότι η αριστερή κυβέρνηση θα τα διέγραφε όλα τούτα ή τουλάχιστον θα εγχάρασσε τη δική της ανθρωπιστική (και αισθητική) πινελιά στον καμβά της ομοιοτυπίας και ομοιοσυστασίας. Γρήγορα ήρθαμε στη θέση μας και αντιληφθήκαμε ότι η ενιαία σκέψη είχε διαβρώσει τα μυαλά των περισσότερων (ή μήπως όλων;) των κυβερνώντων. Αν το καλοσκεφτούμε ίσως αυτό να βγει σε καλό για την ελληνική κοινωνία· ίσως καταλάβει η τελευταία ότι δεν υπάρχουν πια ουτοπίες και παραμύθια και ότι η εξουσία διαβρώνει τους πάντες, όσο ιδεολόγοι και ηθικώς πλεονάζοντες κι αν μερικοί φώναζαν ότι είναι.

Ως συνήθως, το θέμα είναι τώρα τι κάνουμε, μετά τόσες δραματικές και απροσδόκητες (;) διαπιστώσεις προτού οδηγηθούμε οι περισσότεροι στην κατάθλιψη και την παραίτηση από κάθε πολιτικό και κοινωνικό αγώνα. Ιδού ένα χωρίο από το βιβλίο του καθηγητή Βασίλη Φιοραβάντε «Η εποχή της καθορισμένης άρνησης», εκδόσεις Αρμός: «Ισως να μην έχουμε ανάγκη περισσότερο παρά ποτέ, μέσα σε αυτές τις συνθήκες, όπως προδιαγράφονται, την ανάδειξη της κοινωνίας των πολιτών, πλήρως αυτονομημένη και αυτοπροσδιορισμένη, ως αντίβαρο, ακόμη και ως άρνηση του γενικευμένου και οργανωμένου σε σύστημα αυταρχισμού της σύγχρονης παγκοσμιοποιημένης χρηματο-οικονομίας».

Μια οιονεί πρόταση (θεωρητική) που θα οδηγήσει σε μια εποχή απελευθέρωσης είναι ένα νέο κοινωνικό και πολιτισμικό μοντέλο «ως άρνηση ακριβώς αυτού του ξεπεσμένου κόσμου... με βάση νέες αρχές, με απόλυτη και πλήρως θεσμοθετημένη διαφάνεια, σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις κλίμακες, από την κατώτερη έως την ανώτατη, με νέες προτεραιότητες, θέτοντας πάντοτε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της κάθε δράσης και κοινωνικής πρακτικής πρωταρχικά τον άνθρωπο -και μόνο τον άνθρωπο».

Καλώς. Κάτι πιο χειροπιαστό, πιο κατανοητό; Οι κοινωνίες των πολιτών αποδείχτηκαν χρυσοφόρες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, τα αυτόνομα και συνεταιριστικά κινήματα είναι στα σπάργανα. Ποιος θα φτιάξει το νέο κοινωνικό και πολιτισμικό μοντέλο; Πάντως το βιβλίο είναι αισιόδοξο, άρα αξιοδιάβαστο.   

efsyn.gr    

Έρχονται νέα διόδια στην Αττική.!

Υπουργική απόφαση την οποία υπέγραψε ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, Σωκράτης Φάμελλος ανοίγει τον δρόμο για την κατασκευή πλευρικών διοδίων στους κόμβους Βαρυμπόμπης και Αγίου Στεφάνου.

Πρόκειται για την κατασκευή πλευρικών διοδίων στους κόμβους της Βαρυμπόμπης και του Αγίου Στεφάνου και προκύπτει από την απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος Σωκράτη Φάμελλου, που αναρτήθηκε στην «Διαύγεια»,  με την οποία εγκρίνεται η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου που καθυστερούσε εδώ και τρία χρόνια.

Το έργο προβλέπει τη μετατροπή του κόμβου Βαρυμπόμπης σε «δαχτυλίδι» καθώς και παρεμβάσεις στους κόμβους Κηφισιάς και Καλυφτάκη.

Η σημερινή γέφυρα θα διατηρηθεί και μετά το πέρας της κατασκευής του δακτυλίου θα μετατραπεί σε χώρο πρασίνου. Ο εκτιμώμενος χρόνος κατασκευής είναι το 1,5 έτος.     

Πότε θα καταβληθούν οι συντάξεις Φεβρουαρίου

Ανακοινώθηκαν οι ημέρες πληρωμής για τις συντάξεις Φεβρουαρίου 2018 για όλα τα Ασφαλιστικά Ταμεία (ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΝΑΤ, ΟΑΕΕ, ΚΕΑΝ, Δημόσιο και ΕΤΕΑΕΠ).

Συγκεκριμένα:

1.Το δημόσιο θα καταβάλλει τις συντάξεις την Τρίτη, 30 Ιανουαρίου 2018

2.ΙΚΑ θα καταβάλλει τις συντάξεις την Τρίτη, 30 Ιανουαρίου 2018

3.ΟΑΕΕ θα καταβάλλει τις συντάξεις την Πέμπτη, 1η Φεβρουαρίου 2018

4.ΟΓΑ θα καταβάλλει τις συντάξεις την Πέμπτη, 1η Φεβρουαρίου 2018

5.ΝΑΤ και ΚΕΑΝ θα καταβάλλουν τις συντάξεις την Τρίτη, 30 Ιανουαρίου 2018

6.ΕΤΕΑΕΠ θα καταβάλλει τις επικουρικές συντάξεις την Παρασκευή, 02 Φεβρουαρίου 2018

Τα υπόλοιπα Ταμεία του Υπουργείου Εργασίας θα καταβάλλουν τις συντάξεις την Τρίτη, 30 Ιανουαρίου 2018 ενώ οι προσωρινές συντάξεις Ενόπλων Δυνάμεων, Σωμάτων Ασφαλείας και Πυροσβεστικού Σώματος θα καταβληθούν την Τρίτη, 30 Ιανουαρίου 2018.

​25 χρόνια πατριδοκαπηλείας με φόντο το Μακεδονικό

Το Μακεδονικό ήρθε ξανά στην επιφάνεια με την προοπτική λύσης του προβλήματος  ​και κινητοποιεί όσους επενδύουν στη μη λύση και επιδιώκουν την αναβίωση μιας εθνικιστικής έξαρσης με κραυγές ανέξοδης δημαγωγίας και αποκορύφωμα το γραφικό συλλαλητήριο. Η κρίση του Μακεδονικού υπήρξε προϊόν μιας εποχής τυφλού μίσους στα Βαλκάνια όταν η Ελλάδα​  ​υποστήριζε τις θηριωδίες του Γιουγκοσλαβικού εμφυλίου. Όσοι ονειρεύονται να αναβιώσουν το κλίμα ​ και το πλαίσιο​  του ’90 ίσως έχουν ξεχάσει ότι οι «χασάπηδες» των Βαλκανίων, που αυτοί τότε υμνούσαν,​ κατέληξαν στον τάφο ή τη φυλακή.

Η ΝΔ που δημιούργησε και κληροδότησε το πρόβλημα στη χώρα, σήμερα δεν έχει εκφράσει επίσημη θέση αλλά κατηγορεί τους κυβερνητικούς εταίρους ότι δεν έ​χουν​  ενιαία θέση. Ίσως να είναι και έτσι αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά:

Η ΝΔ είναι το κόμμα που ως κυβέρνηση το 1992 προσήλθε στην κρίσιμη συνεδρίαση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών με δύο διαφορετικές θέσεις, μία του τότε Πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη και μία του τότε Υπουργού Εξωτερικών Α. Σαμαρά! Ο οποίος αποπέμφθηκε επί τόπου με τη συναίνεση και του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Καραμανλή αλλά το Συμβούλιο αναγκάστηκε  να ακολουθήσει την ακραία γραμμή του γιατί κανείς δεν ήταν σε θέση, βγαίνοντας από το Προεδρικό Μέγαρο, να μιλήσει με νηφαλιότητα στον αλαλάζοντα, ήδη τότε, ελληνικό λαό.

Αν και το θέμα ξεσπά στην ελληνική κοινή γνώμη το Γενάρη του 1992 έχει προηγηθεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου του 1991 όπου η γειτονική χώρα αναγνωρίζεται ως Μακεδονία. Εκεί δεν βρίσκεται ο Μητσοτάκης αλλά ο Σαμαράς, η στάση του οποίου εν συνεχεία και η έκρηξη του εθνικισμού εκτιμάται ως απόπειρα να συγκαλυφθεί η ανεπάρκειά του στην επίμαχη συνεδρίαση. Πράγματι με μια προσεκτική διατύπωση στα συμπεράσματα και ένα συνετό πολιτικό χειρισμό τις επόμενες μέρες, ίσως αυτό το πρόβλημα «να είχε ξεχαστεί» σε λιγότερο από 10 χρόνια.

Η Ελλάδα απορρίπτει στη συνέχεια το πακέτο Πινέιρο με σύνθετη ονομασία, αντίστοιχο της σημερινής δέσμης Νίμιτς, με τον Κων/νο Μητσοτάκη να παραδέχεται ότι ήταν η καλύτερη δυνατή λύση αλλά σύρεται εκβιαζόμενος πολιτικά ότι θα πέσει η κυβέρνησή του εν μέσω του εθνικιστικού παροξυσμού. Στον οποίο είχε επίσης προσχωρήσει το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου που προσμένει σε εξουσία ενώ στη συνέχεια θα επιβάλλει το καταστροφικό και ανεξήγητο εμπάργκο που θα απομονώσει τη χώρα πλήρως και θα «εξασφαλίσει» την αδιαλλαξία των γειτόνων για δεκαετίες. Ο Σαμαράς με όχημα το Μακεδονικό διασπά τη ΝΔ και παρά την άρνηση Μητσοτάκη στο πακέτο Πινέιρο θα τον ανατρέψει το 1993, θα διευκολύνει τη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές ενώ θα συμμαχήσει στη συνέχεια μαζί του για να αποκόψει τη ΝΔ από την εξουσία.

Η απομόνωση και οι πιέσεις των διεθνούς παράγοντα θα οδηγήσουν τη χώρα στην ενδιάμεση συμφωνία του 1995. Η Ελλάδα αποδέχτηκε την προσωρινή ονομασία  πΓΔΜ,  που περιέχει σύνθετη ονομασία ήδη από τότε και όπου ο όρος «πρώην Γιουγκοσλαβική» δεν σημαίνει πρακτικά τίποτε με αποτέλεσμα να επικρατεί σε όλο τον κόσμο το όνομα «Μακεδονία» ακόμη και στις χώρες που για λόγους τακτικής δεν αναγνώρισαν τη χώρα με το συνταγματικό της όνομα. Ήδη η Ελλάδα ήταν περιθωριοποιημένη εξαιτίας της φαιδρής προσέγγισής της στον Γιουγκολασβικό Εμφύλιο και το Μακεδονικό αποτέλεσε «κερασάκι στην τούρτα». Είναι η εποχή του άκρατου εθνικισμού που θα λήξει άδοξα με το φιάσκο του Οτσαλάν και την κρίση των Ιμίων. 

Το 2008 η Ελλάδα με τον Κώστα Καραμανλή ως Πρωθυπουργό και τη Ντόρα Μπακογιάννη ως Υπουργό Εξωτερικών απειλεί με βέτο στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι αποτρέποντας την εισδοχή της πΓΔΜ πριν την επίλυση του ονοματολογικού. Η Ελλάδα καθορίζει την εθνική της γραμμή για πρώτη φορά σε ρεαλιστική βάση για «σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις» και το πολιτικό παρασκήνιο κάνει λόγο για σφοδρή ενόχληση της αμερικανικής διπλωματίας για τον Καραμανλή και διάσταση απόψεων μεταξύ του ίδιου και της Υπουργού του για το ζήτημα του βέτο.

Ο Σαμαράς έχει ανακάμψει στη ΝΔ και με τη βοήθεια Καραμανλή,  μετά την πτώση του το 2009, παίρνει την ηγεσία του κόμματος από τη Μπακογιάννη, την οποία στη συνέχεια διαγράφει. Ο Σαμαράς θα καταφέρει να γίνει Πρωθυπουργός, θα αποφύγει οποιαδήποτε εμπλοκή με το ζήτημα της πΓΔΜ, ενώ μετά την πτώση του θα συμπράξει με τον αδερφό της Ντόρας, Κυριάκο, προκειμένου να τον αναδείξει στην αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας.

Το 2018 το θέμα επανέρχεται και ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφεύγει να πάρει θέση την ώρα που η Ντόρα Μπακογιάννη επισημαίνει ότι η θέση της ΝΔ έχει καθοριστεί από την ίδια ως ΥΠΕΞ και είναι η εθνική γραμμή του Βουκουρεστίου.  Όμως ο αδερφός της φαίνεται ότι προ του πολιτικού αδιεξόδου δεν αποκλείεται να προσχωρήσει στην εθνικιστική γραμμή Σαμαρά και της ακροδεξιάς πτέρυγας του κόμματός του, εξαιτίας της οποίας ανετράπη η κυβέρνηση του πατέρα του !

Φαίνεται ως ένα είδος πολιτικής πατροκτονίας αλλά και απόδρασης. Άλλωστε κάποιοι στη ΝΔ, εκτιμούν ότι μια πιθανή έξαρση των εθνικισμών είναι δυνατόν να προκαλέσει προβλήματα στον κυβερνητικό συνασπισμό και να ανοίξει το δρόμο για εξουσία, που αρχίζει να απομακρύνεται σε συνθήκες ομαλού πολιτικού σκηνικού. Φυσικά υπάρχουν και νηφάλιες φωνές στο χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά δεν πλειοψηφούν με αποτέλεσμα η ΝΔ να αντιμετωπίζει αμήχανα τους δύο πόλους που διαμορφώνονται  και αρκείται στον ετεροκαθορισμό.

Την ίδια ώρα γραφικοί εθνικιστές, εκκλησιαστικοί κύκλοι αλλά και Χρυσή Αυγή βλέπουν την ευκαιρία να επανακάμψουν μέσω της καλλιέργειας ενός νέου «εθνικού» παραληρήματος, αρχής γενομένης από το συλλαλητήριο. Παρότι η ιστορία επαναλαμβάνεται  κυρίως ως φάρσα, κάποιοι ακροδεξιοί κύκλοι φιλοδοξούν να δημιουργηθεί ένα νέο εθνικιστικό κόμμα που θα διεμβολίσει το συντηρητικό χώρο με «καύσιμα» από την μακεδονική υστερία που καλλιεργείται στη συμπρωτεύουσα. Αυτό δείχνει και η προώθηση του συλλαλητηρίου δια της οπαδικής ποδοσφαιρικής οδού.

Το ασθενικό κράτος της πΓΔΜ, που ταλαιπωρήθηκε επίσης από ακραίες κυβερνήσεις, που επένδυσαν στη δαιμονοποίηση της Ελλάδας, σήμερα διαθέτει μια συνετή κυβέρνηση που αντιλαμβάνεται τις ισορροπίες, πλην όμως δεν είναι ισχυρή. Η απειλή για τη συνοχή του κράτους θα προκαλούσε σοβαρά προβλήματα στα συμφέροντα της Ελλάδας που ήδη έχει χάσει την ευκαιρία να παίξει το σταθεροποιητικό ρόλο που της αναλογούσε στα Βαλκάνια.

Το ξέσπασμα της κρίσης του Μακεδονικού από το 1992 υπήρξε παράγων που επιβράδυνε όχι μόνο την εξέλιξη και διεθνή παρουσία αλλά και τον ίδιο τον εκσυγχρονισμό της χώρας και του πολιτικού συστήματος. Αναβίωσε χονδροειδείς εθνικισμούς που επικρατούσαν στα Βαλκάνια στις αρχές του 20ου αιώνα, προκειμένου να χτιστούν πολιτικές καριέρες και να αποκτήσουν δημόσια παρέμβασή ακραίοι κύκλοι. Το δε όνομα που υπάρχει σήμερα είναι χειρότερο από τη σύνθετη ονομασία που προωθείται ως λύση. Αλλά ποιος ασχολείται με την πραγματικότητα;

Το Μακεδονικό ως «εθνικό ζήτημα» έχει εξαντληθεί αλλά παραμένει μια υπόθεση μικροπολιτικής όπως μαρτυρούν και οι μετακινήσεις των πρωταγωνιστών και των απογόνων τους, δημαγωγικά και κόντρα στα συμφέροντα της χώρας. Όσοι δεν έχουν πολιτικά γραμμάτια από το ένοχο παρελθόν έχουν την ευκαιρία να λύσουν το πρόβλημα, οι υπόλοιποι όμως θα κληθούν να πάρουν θέση. Ο ενδοιασμός τους δεν αφορά μόνο το εσωτερικό ακροατήριο αλλά και το διεθνή παράγοντα αφού ξέρουν ότι αργά ή γρήγορα το παλιό πολιτικό προσωπικό θα είναι αναγκασμένο να ψηφίσει τη λύση που αναβάλει 25 χρόνια. Και χειρότερη, αν δεν συνέλθουν.

Γιάννης Σιδηρόπουλος

 tvxs.gr

Νέος τρόπος εισαγωγής στα Πανεπιστήμια από το 2020

Νέο τρόπο εισαγωγής στα Πανεπιστήμια προαναγγέλλει ο Κώστας Γαβρόγλου, ο οποίος αποκαλύπτει σε συνέντευξή του ότι μέχρι τον Ιούνιο του 2020 το σύστημα θα έχει αλλάξει.

«Τον Ιούνιο του 2020 θα είναι διαφορετικός ο τρόπος εισαγωγής. Κυρίαρχη λογική θα είναι ότι η πρόσβαση θα εξαρτάται από τον βαθμό του απολυτηρίου, σε ένα σχολείο όπου θα υπάρχει μια εντελώς νέα Γ΄ Λυκείου. Σήμερα, όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, έχουμε ένα Λύκειο χωρίς την τελευταία τάξη...» αναφέρει ο υπουργός Παιδείας, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Νέα Σελίδα», που κυκλοφορεί αύριο.

Στην ίδια συνέντευξη, ο αρμόδιος υπουργός αναγγέλλει ότι «θα υπάρξει βαθμιαία κατάργηση του κλειστού αριθμού των εισακτέων σε διάφορα Τμήματα, εκτός από τα Τμήματα Ιατρικής, τα Πολυτεχνικά και τα Νομικά, και άρα, μαζί και με τη δημιουργία νέων Τμημάτων, θα οδηγηθούμε σε αυτό που για πολλά χρόνια αποκαλούσαμε ελεύθερη πρόσβαση. Ελεύθερη πρόσβαση όμως δεν σημαίνει χαλαρές σπουδές. Αντιθέτως, σημαίνει εξαιρετικά σοβαρές και απαιτητικές σπουδές στο Λύκειο, ώστε ο καθένας να είναι πολύ καλά προετοιμασμένος να σπουδάσει αυτό που θέλει και όχι το πεδίο όπου τον "πετάει" ένα απαράδεκτο σύστημα εισαγωγής».

Στην ίδια συνέντευξη, ο υπουργός Παιδείας, Κώστας Γαβρόγλου περιγράφει το νέο πλαίσιο για τις μετεγγραφές φοιτητών και τις προϋποθέσεις που τίθενται. Ο υπουργός απαντά σε όσους επέκριναν τις πρόσφατες αποφάσεις για τις σχολικές εκδρομές, μιλά για την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και χαρακτηρίζει ανώριμη τη στάση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, που, όπως λέει, δηλώνει σε κάθε δημόσια ομιλία του ότι, μόλις γίνει κυβέρνηση, θα καταργήσει όλους τους νόμους που ψήφισαν οι κ.κ. Μπαλτάς, Φίλης και Γαβρόγλου.

cnn.gr 

Αρχισε η τουρκική εισβολή στη Συρία- Σφυροκοπούν τους Κούρδους

Το γενικό επιτελείο στρατού της Τουρκίας ανακοίνωσε επισήμως την έναρξη της επιχείρησης "Κλάδος Ελαίας"

Το γενικό επιτελείο στρατού της Τουρκίας ανακοίνωσε επισήμως την έναρξη της επιχείρησης "Κλάδος Ελαίας" εναντίον των Κούρδων ανταρτών στην περιοχή του Αφρίν, στη Συρία. Σύμφωνα με το πρακτορείο Anadolu, τουρκικά μαχητικά βομβάρδισαν θέσεις των Κούρδων στη Συρία ενώ αντάρτες του φιλοτουρκικού Ελεύθερου Συριακού Στρατού μπήκαν στο Αφρίν για να στηρίξουν τις τουρκικές δυνάμεις.

"Οι ένοπλες δυνάμεις μας ξεκίνησαν μια αεροπορική επιχείρηση για να καταστρέψουν στοιχεία" των Μονάδων Προστασίας του Λαού (YPG) είπε σε ομιλία του ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Μπιναλί Γιλντιρίμ.

Ο Ερντογάν εξαπέλυσε μετωπική επίθεση κατά των ΗΠΑ, δηλώνοντας ότι από τώρα και στο εξής, η χώρα του δεν θα λαμβάνει υπόψη της τις δηλώσεις της Ουάσιγκτον.

Οι ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας βομβαρδίζουν στόχους στη Συρία από αέρος και εδάφους, δήλωσε σήμερα ο υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ώρες αφότου ο τουρκικός στρατός ξεκίνησε επιχειρήσεις στην περιοχή του Αφρίν στη Συρία.

Ο Τσαβούσογλου επισήμανε ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις στοχοθετούν μονάχα "τρομοκράτες". Πρόσθεσε ότι η Τουρκία ενημέρωσε τους παράγοντες που εμπλέκονται στη Συρία σχετικά με τις εξελίξεις στην περιοχή Αφρίν και τόνισε ότι η Άγκυρα αναμένει ότι οι σύμμαχοί της δεν θα ταχθούν στο πλευρό τρομοκρατικών οργανώσεων.

Σε μια τηλεφωνική συνέντευξη που παραχώρησε στο τηλεοπτικό δίκτυο NTV, ο Τούρκος ΥΠΕΞ είπε ότι η Τουρκία απέστειλε έγγραφη αναφορά στη συριακή κυβέρνηση.

«Ενημερώσαμε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη για τις ενέργειές μας. Ενημερώσαμε ακόμα και τη συριακή κυβέρνηση εγγράφως» τόνισε. «Ακόμα κι αν δεν διατηρούμε σχέσεις με το καθεστώς, ενεργούμε σε συμμόρφωση με το διεθνές δίκαιο» σημείωσε ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου.

Τι απαντούν οι Κούρδοι

Στις αεροπορικές επιδρομές που εξαπέλυσαν τουρκικά μαχητικά στοχοθετήθηκαν 108 στρατιωτικοί στόχοι των Κούρδων, ανακοίνωσαν σήμερα οι ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας, ώρες μετά την έναρξη της επιχείρησης εναντίον των Κούρδων πολιτοφυλάκων στην επαρχία Αφρίν της Συρίας.

Ο τουρκικός στρατός δεν διευκρίνισε εάν όλοι οι στόχοι που επλήγησαν βρίσκονταν στην επαρχία Αφρίν.

Εικονολήπτης του πρακτορείου ειδήσεων Ρόιτερς που βρίσκεται στα σύνορα με τη Συρία μετέδωσε νωρίτερα ότι είδε πολεμικά αεροσκάφη να ίπτανται πάνω από την περιοχή και να βομβαρδίζουν περιοχές στη συριακή επικράτεια.

Την ίδια ώρα, οι Κούρδοι πολιτοφύλακες της Συρίας (YPG) απάντησαν ότι μετά τις αεροπορικές επιδρομές που πραγματοποίησε η Τουρκία στην επαρχία Αφρίν, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να απαντήσουν, υποστηρίζοντας ότι η Άγκυρα έπληξε κατοικημένες περιοχές.

«Θα συντρίψουμε αυτή την επιθετικότητα, όπως συντρίψαμε άλλες επιθέσεις αυτού του είδους εναντίον των χωριών και πόλεών μας» προειδοποίησε η YPG.

Οι Κούρδοι πολιτοφύλακες προέτρεψαν άνδρες και γυναίκες στη βόρεια Συρία να ενταχθούν στις τάξεις των δυνάμεών τους για να προστατεύσουν το Αφρίν.

 Οι πρώτες αντιδράσεις

Αμεση ήταν η πρώτη αντίδραση από την Μόσχα.  Η Ρωσία θα στηρίξει τη Συρία με διπλωματικά μέσα και θα ζητήσει από τα Ηνωμένα Έθνη να σταματήσει η Τουρκία τη στρατιωτική επιχείρησή της στο Αφρίν, δήλωσε ένας ρώσος βουλευτής, μέλος της Επιτροπής Ασφάλειας του ρωσικού κοινοβουλίου, στο πρακτορείο RIA.

"Δεν είναι μόνο η Συρία που θα ζητήσει να σταματήσει αυτή η επιχείρηση. Η Ρωσία θα στηρίξει το αίτημα και θα παράσχει στη Συρία διπλωματική βοήθεια", είπε ο Φραντς Κλίντσεβιτς.

Την ίδια στιγμή, όπως έγινε γνωστό, ο αρχηγός του γενικού επιτελείου ενόπλων δυνάμεων της Ρωσίας Βαλέρι Γκερασίμοφ και ο Αμερικανός ομόλογός του Τζόζεφ Ντάνφορντ συζήτησαν τηλεφωνικά την κατάσταση που διαμορφώνεται στη Συρία, μετέδωσε το πρακτορείο RIA επικαλούμενο το ρωσικό υπουργείο Άμυνας.

Στην ανακοίνωση που εξέδωσε το υπουργείο αναφέρεται ότι συζητήθηκε "η κατάσταση στη Συρία και άλλα θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος", χωρίς να δίνονται περισσότερες διευκρινίσεις. Η τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ Γκερασίμοφ και Ντάνφορντ έγινε αφού ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε ότι ξεκίνησε η χερσαία επιχείρηση των τουρκικών δυνάμεων στο Αφρίν της Συρίας.

Επικοινωνία Λαβρόφ-Τίλερσον

Ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας Σεργκέι Λαβρόφ είχε σήμερα μια τηλεφωνική συνδιάλεξη με τον Αμερικανό ομόλογό του Ρεξ Τίλερσον, μετά την έναρξη της στρατιωτικής επιχείρησης των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων εναντίον των Κούρδων πολιτοφυλάκων στη Συρία, ανέφερε το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας.

Οι Λαβρόφ και Τίλερσον «συζήτησαν την κατάσταση στη Συρία, περιλαμβανομένων ζητημάτων σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για τη διασφάλιση της σταθερότητας στο βόρειο τμήμα της χώρας» επισήμανε το υπουργείο σε ανάρτησή του στην επίσημη σελίδα του στο Facebook.

Οι υπουργοί Εξωτερικών της Ρωσίας και των ΗΠΑ μίλησαν επίσης για «τη διαδικασία ειρηνικής διευθέτησης (της σύρραξης στη Συρία) υπό την αιγίδα του ΟΗΕ», ιδίως στο πλαίσιο του Κογκρέσου Εθνικού Διαλόγου της Συρίας που θα διεξαχθεί στα τέλη Ιανουαρίου στο Σότσι της Συρίας, σύμφωνα με την ίδια πηγή.

Η τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ των δύο ανδρών έγινε έπειτα από «πρωτοβουλία των ΗΠΑ», συμπλήρωσε το ρωσικό ΥΠΕΞ.  

thetoc.gr

Παραδοχή Τσακαλώτου: Κίνδυνος να μειωθεί το αφορολόγητο το 2019

"Έχουμε δύο κινδύνους. Ο ένας είναι οι τράπεζες. Ο άλλος είναι το ΔΝΤ να ζητήσει να έρθει το αφορολόγητο το '19. Πώς το αντιμετωπίζεις;».

Στην παραδοχή και ταυτόχρονα προειδοποίηση ότι είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να μειωθεί το αφορολόγητο από το 2019 και όχι από το 2020, όπως έχει ήδη ψηφίσει η κυβερνητική πλειοψηφία, προχώρησε το μεσημέρι του Σαββάτου ο υπουργός Οικονομικών.

Μιλώντας στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είπε μεταξύ άλλων, σύμφωνα με πληροφορίες:

"Έχουμε δύο κινδύνους. Ο ένας είναι οι τράπεζες. Ο άλλος είναι το ΔΝΤ να ζητήσει να έρθει το αφορολόγητο το '19. Πώς το αντιμετωπίζεις; Ή με συμμαχίες ή με το να έχεις τη δική σου στρατηγική. Χρειάζονται μεταρρυθμίσεις και αλλαγές όπως τις ορίζουμε εμείς. Φεύγουμε από μια γραμμή επιτήρησης. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει επιτήρηση. Αλλά δεν χρειαζόμαστε μνημόνιο γιατί έχουμε το δικό μας πρόγραμμα".

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο ΥΠΟΙΚ τόνισε ακόμη: «Έχουμε πολλά βραχυπρόθεσμα προβλήματα. Έχουμε και προβλήματα με τους πλειστηριασμούς. Η βασική θέση της Αριστεράς είναι η κοινωνική στέγαση, οποίος θέλει θα πρέπει να μπορεί να παίρνει δάνειο, και οι τράπεζες πρέπει να πάρουν κάποια στιγμή τα χρήματά τους. Όταν υπάρχει κρίση πρέπει να πάρεις μέτρα. Αυτά τα μέτρα θα τα δεις όταν υπάρχει κανονικότητα και προχωρήσουν οι πλειστηριασμοί».

Στο μεταξύ νέο κείμενο παρέμβαση κατέθεσε η ομάδα των 53+, στην οποία ανήκει ο κ. Τσακαλώτος.

Κατεβάστε το εδώ        

thetoc.gr

Βίζερ: Είναι πολύ πιθανό η Ελλάδα να πάρει επαρκή ελάφρυνση του χρέους

Ο επικεφαλής της ομάδας των οικονομολόγων της ευρωζώνης (Euroworking Group) Τόμας Βίζερ σε συνέντευξή του επεσήμανε πως είναι «ιδιαίτερα ενδεδειγμένο και πολύ πιθανό η Ελλάδα να πάρει επαρκή ελάφρυνση του χρέους».

Λίγες μέρες πριν την συνταξιοδότησή του και την αναχώρηση του από τις Βρυξέλλες για το πάτριο έδαφος της Αυστρίας, μίλησε στο ΑΠΕ/ΜΠΕ για την προηγούμενη δεκαετία αλλά και τα χρόνια που ακολουθούν.

«Εάν υπάρξει ελάφρυνση του χρέους και πιστεύω ότι υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να γίνει κάτι τέτοιο, θα υπάρξει με την ολοκλήρωση του προγράμματος. Ποια θα είναι η σχέση της Ελλάδας με την ευρωζώνη μετά το τέλος του προγράμματος; Σε αυτό είναι που πολλοί στην Ελλάδα -και όχι εκτός- που προσπαθούν να βάλουν λόγια στο στόμα μου, που δεν είπα ποτέ», είπε αναφορικά με την ελάφρυνση χρέους, επισημαίνοντας πως «είναι βέβαιο είναι πως κάθε κράτος μέλος που βγαίνει από ένα πρόγραμμα υπόκειται σε μεταμνημονιακή επιτήρηση έως ότου αποπληρωθεί το 75% του χρέους του».

Εξηγώντας τόνισε πως «αυτό, στην περίπτωση της Ελλάδας-επειδή έχει ήδη οικονομικά ευνοϊκές συνθήκες αποπληρωμής του χρέους, το οποίο με κάποιο τρόπο οι άνθρωποι τείνουν να ξεχνούν- θα γίνει μετά από πολύ μεγάλο διάστημα. Και λέγοντας επιτήρηση μετά το τέλος του προγράμματος εννοούμε ότι θα υπάρχει μια αυστηρή ματιά στις οικονομικές πολιτικές και στον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται η οικονομία. Ωστόσο, μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία τελική απόφαση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο θα γίνει αυτή η επιτήρηση μετά το πρόγραμμα. Και δεν υπάρχει επίσης ακόμα συζήτηση για το αν αυτή η ελάφρυνση του χρέους θα εξαρτηθεί από κάτι. Γεγονός είναι ότι ήδη η Ελλάδα έχει πολύ σημαντικές θετικές ρυθμίσεις ως προς την απόσβεση του δημοσίου χρέους. Αλλά δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι ορισμένα μικρότερα τμήματα των μέτρων που σχετίζονται με το χρέος θα υπόκεινται σε συμφωνίες μεταξύ του οφειλέτη και των πιστωτών. Αυτό παραμένει προς συζήτηση».

Στο ερώτημα για την πιστωτική γραμμή, τόνισε πως «εάν κάποιος πει ότι δεν θέλει χριστουγεννιάτικα δώρα, τότε κανείς δεν πρόκειται να σκεφτεί να του πάρει δώρα» και εξήγησε ότι εάν δεν κατατεθεί σχετικό αίτημα, δεν υπάρχει και συζήτηση.

Ερωτηθείς για τη σχέση της Ελλάδας με την ευρωζώνη μετά το τέλος του προγράμματος, παρατήρησε ότι είναι ένα θέμα, στο οποίο πολλοί στην Ελλάδα προσπαθούν να του βάλουν λόγια στο στόμα του, που δεν είπε ποτέ.

«Νομίζω ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα στέκεται ως εμπόδιο στην ανάπτυξη. Νομίζω ότι όλοι μάθαμε τελικά κάτι και ότι όλοι οι εταίροι έμαθαν τα τελευταία δέκα χρόνια ότι η ζωή σε μια νομισματική ένωση δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συγκριθεί με τη ζωή και τις οικονομικές πολιτικές εκτός της νομισματικής ένωσης. Νομίζω ότι όλοι συνειδητοποιούμε ακόμη καλύτερα από ό,τι κάναμε πριν από δέκα χρόνια, ότι η μακροοικονομία είναι εξαιρετικά σημαντική όπως και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Αλλά στην «καρδιά» μιας οικονομίας που λειτουργεί καλά, υπάρχουν καλά οργανωμένοι θεσμοί και σωστή διακυβέρνηση. Αν οι κοινωνικοί θεσμοί απευθύνονται σε όλους και παρέχουν ίση πρόσβαση στις πολιτικές και στις κυβερνητικές λειτουργίες, αυτό αυξάνει την εμπιστοσύνη του κάθε πολίτη στο κράτος και στη συνέχεια είναι πιο πρόθυμοι να συνεισφέρουν στο κράτος», είπε ακόμη.

Ανατρέχοντας στο παρελθόν σημείωσε ότι η δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας όταν μπήκε στο ευρώ και πιο πριν ακόμη, δεν ήταν αυτή που έπρεπε. Ενώ χαρακτηρίζει «εξαιρετικά αφελείς» τις προβλέψεις για 50 δισεκατομμύρια, έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και «ιδιαίτερα επιθυμητή» τη συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

«Εκ των υστέρων, όλοι είναι πιο έξυπνοι από ό,τι στην αρχή. Είναι ωστόσο γεγονός ότι η δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας όταν μπήκε στο ευρώ και πιο πριν ακόμη, δεν ήταν αυτή που έπρεπε. Τα πράγματα λοιπόν θα είχαν αποδειχθεί άσχημα και χωρίς την κρίση του 2008, αλλά δεν θα είχαν καταλήξει τόσο καταστροφικά. Η φοροδιαφυγή και η αύξηση των κρατικών εξόδων που οδήγησαν τότε στο έλλειμμα του 15,6% του ΑΕΠ ήταν αναμφισβήτητα η απόλυτη θρυαλλίδα. Γιατί συνέβη; Κάποιος πρέπει να ρωτήσει τους πολιτικούς εκείνης της εποχής γιατί συνέβη. Και το εκπληκτικό για μένα είναι ότι αυτή είναι μια συζήτηση η οποία, εξ' όσων τουλάχιστον γνωρίζω, δεν έχει γίνει ακόμα στην Ελλάδα. Έχει γίνει σε ορισμένες άλλες χώρες, αλλά όχι στην Ελλάδα», είπε χαρακτηριστικά.      

cnn.gr

DW : «Οι Έλληνες «κολλημένοι» σε άθλιες θέσεις ημιαπασχόλησης, ενώ η κυβέρνηση πανηγυρίζει για επιτυχία».!

«Οι Έλληνες «κολλημένοι» σε άθλιες θέσεις ημιαπασχόλησης, ενώ η κυβέρνηση πανηγυρίσει για επιτυχία».

Με αυτό τον τίτλο κυκλοφορεί το δημοσίευμα της Deutsche Welle.

«Το ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα, που κάποτε ήταν σε ρεκόρ 27%, μπορεί να έπεσε επτά ποσοστιαίες μονάδες από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, αλλά σχεδόν 6 στους 10 είναι εγκλωβισμένοι σε μία αγορά στην οποία κυριαρχούν οι εκ περιτροπής θέσεις εργασίας ή ημιαπασχόλησης, γράφει η Deutsche Welle. 

Το δημοσίευμα τονίζει ότι οι αδιέξοδες θέσεις εργασίας «στοιχειώνουν» το μεγαλύτερο μέρος του ταλαιπωρημένου νότου της Ευρώπης και φέρνει ως παράδειγμα την Ισπανία, όπου τα τελευταία χρόνια οι μισοί νέοι εργαζόμενοι έχουν προσωρινές συμβάσεις εργασίας και αναφέρεται στην Ιταλία, που αυτό ισχύει για τα 2/5.

Στη συνέχεια αναφέρει ότι τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν αυτή την εβδομάδα για την Ελλάδα δείχνουν μία ανησυχητική τάση: 6 στους 10 είναι εγκλωβισμένοι σε άθλιες, ανασφαλείς θέσεις εργασίας ημιαπασχόλησης.

"Αυτή η τάση ξεπέρασε το τρομακτικό 50% πέρυσι, αλλά οι ειδικοί περίμεναν ότι θα υποχωρήσει γρήγορα, καθώς η ελληνική οικονομία είχε ανάπτυξη περίπου 2%. Ομως αυτό δεν συνέβη, δείχνοντας αυτό που οι ειδικοί αποκαλούν ανάπτυξη άνευ ουσίας", υπογράμμισε η ανταποκρίτρια της εφημερίδας.

Ο Γιώργος Κόλλιας, επιστημονικός συνεργάτης της ΓΣΕΕ  είπε: «Η υπόθεση εργασίας ήταν ότι νέες θέσεις θα δημιουργούνταν μετά την περικοπή των μισθών και τους ευκολότερους για τους εργοδότες όρους για προσλήψεις και απολύσεις. Τελικά αυτό γύρισε μπούμερανγκ, δημιουργώντας μία τερατώδη, εργασιακή ζούγκλα. Περιττό να πω, ότι οι πιο ευάλωτοι επλήγησαν περισσότερο».

Το δημοσίευμα σημειώνει ότι 5 στους 10 Ελληνες εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι κατά μέσο όρο για έξι μήνες, από εργοδότες που ήδη πληρώνουν λιγότερα από 500 ευρώ τον μήνα για ημιαπασχόληση.

Στη συνέχεια σημειώνει: «Και παρόλα αυτά, αξιωματούχοι ισχυρίζονται ότι όλα αυτά είναι μέρος ενός success story της αριστερής κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, που κινείται προς την τελική ευθεία της τετραετούς θητείας της, ενώ ετοιμάζεται να απελευθερωθεί από τη λιτότητα και τα μνημόνια φέτος».

Τέλος η εφημερίδα αναφέρει: «Τα επίσημα στατιστικά αυτόν τον μήνα έδειξαν ότι το κάποτε τρομακτικό ποσοστό ανεργίας του 27% της Ελλάδας έπεσε περίπου στο 20%. αλλά παραμένει σχεδόν τρεις φορές υψηλότερο από τον μέσο όρο της ΕΕ του 8,8%. Καθώς η κυβέρνηση καταγράφει κάθε άτομο που δουλεύει τουλάχιστον 2 ώρες την εβδομάδα ως εργαζόμενο, αναλυτές, πολιτικοί και άνθρωποι σε όλη τη χώρα έχουν ξεσηκωθεί, αντικρούοντας την πτωτική τάση της ανεργίας. Ιδιωτικές οργανώσεις εργασίας και think tank τοποθετούν το πραγματικό ποσοστό σε περίπου 25%. Ακόμη κι έτσι, η κυβέρνηση λέει ότι κάνει σημαντικά βήματα».    

thecaller.gr

Απόφαση «σταθμός» για τις απολύσεις εργαζομένων

Το ευρωπαϊκό δικαστήριο αποφάσισε σε μια πρόσφατη υπόθεση ότι είναι αντίθετο σε εθνική νομοθεσία που προβλέπει ότι ο εργοδότης μπορεί να απολύσει εργαζόμενο εξαιτίας απουσιών από την εργασία που επαναλαμβάνονται κατά διαστήματα, έστω και αν οι απουσίες αυτές είναι δικαιολογημένες.

Κι αυτό στην περίπτωση κατά την οποία οι απουσίες αποτελούν συνέπεια ασθενειών οφειλόμενων στην αναπηρία από την οποία πάσχει ο εργαζόμενος.

Το δικαστήριο λέει ότι το αντίθετο μπορεί να γίνει στην περίπτωση που η νομοθεσία αυτή επιδιώκει τον θεμιτό σκοπό της καταπολεμήσεως του απουσιασμού και δεν υπερβαίνει το μέτρο που είναι αναγκαίο για την επίτευξη του σκοπού αυτού, πράγμα που εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εκτιμήσει.

Επί της ουσίας της απόφασης, η οποία δύναται να ισχύσει σε όλες τις χώρες - μέλη, μπαίνει φρένο στην ανεξέλεγκτη δυνατότητα που έχει ένας εργοδότης να απολύει με βάση τις απουσίες που κάνει ένας εργαζόμενος ο οποίος δικαιολογημένα και λόγω αναπηρίας δεν μπορεί να εργαστεί. Βεβαίως το δικαστήριο κάθε χώρας στο οποίο θα προσφεύγουν οι αντίδικοι, μπορεί να αποφασίσει αν όντως οι απουσίες από την εργασία έγιναν εξαιτίας της αναπηρίας.

Ιστορικό

Στις 2 Ιουλίου 1993, o Σ.Ε. Ρουίζ Κονεχιέρο  προσελήφθη ως εργαζόμενος καθαριότητας σε νοσοκομείο της Κουένκα (Ισπανία), που υπάγεται στην Αυτόνομη Κοινότητα της Καστίλλης - Λα Μάντσα (Ισπανία).Η τελευταία επιχείρηση που τον απασχόλησε στη θέση αυτή ήταν η επιχείρηση καθαριότητας Ferroser Servicios Auxiliares.

Ο Κονεχιέρο παρέσχε ομαλά την εργασία του τόσο στην επιχείρηση αυτή όσο και σε εκείνες που τον απασχόλησαν προηγουμένως. Ουδέποτε είχε προβλήματα στην εργασία του ούτε του επιβλήθηκαν κυρώσεις.

Από το κείμενο της αποφάσεως περί παραπομπής προκύπτει ότι, με απόφαση της 15ης Σεπτεμβρίου 2014, το τοπικό παράρτημα Κουένκα του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικών Υποθέσεων της Κυβερνήσεως της Αυτόνομης Κοινότητας της Καστίλης–Λα Μάντσα διαπίστωσε ότι ο Κονεχιέρο έπασχε από αναπηρία. Το ποσοστό αναπηρίας του προσδιορίστηκε στο 37%, εκ του οποίου το 32% αφορούσε σωματικούς περιορισμούς λόγω παθήσεως του ενδοκρινικού - μεταβολικού συστήματος (παχυσαρκία) και περιορισμένης λειτουργίας της σπονδυλικής του στήλης και το 5% οφειλόταν σε συναφείς επιβαρυντικούς κοινωνικούς παράγοντες.

Μεταξύ 2014 και 2015, ο Κονεχιέρο περιήλθε σε κατάσταση ανικανότητας προς εργασία κατά τα ακόλουθα διαστήματα:

– από την 1 έως τις 17 Μαρτίου 2014, λόγω οξέος άλγους, το οποίο επέβαλε τη νοσηλεία του σε νοσοκομειακό ίδρυμα από τις 26 Φεβρουαρίου έως την 1η Μαρτίου 2014·

– από τις 26 έως τις 31 Μαρτίου 2014, λόγω ιλίγγου/ναυτίας·

– από τις 26 Ιουνίου έως τις 11 Ιουλίου 2014, λόγω οσφυαλγίας·

– από τις 9 έως τις 12 Μαρτίου 2015, λόγω οσφυαλγίας·

– από τις 24 Μαρτίου έως τις 7 Απριλίου 2015, λόγω οσφυαλγίας·

– από τις 20 έως τις 23 Απριλίου 2015, λόγω ιλίγγου/ναυτίας.

Σύμφωνα με τη διάγνωση των Ιατρικών Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας τα προβλήματα αυτά υγείας ανέκυψαν εξαιτίας εκφυλιστικής αρθροπάθειας και πολυαρθρίτιδας τις οποίες επιδείνωνε η παχυσαρκία του Κονεχιέρο. Οι ως άνω υπηρεσίες συνήγαγαν ότι τα εν λόγω προβλήματα οφείλονταν στις παθήσεις λόγω των οποίων αναγνωρίστηκε η αναπηρία του εργαζόμενου.

Ο Κονεχιέρο ενημέρωσε τον εργοδότη του εμπροθέσμως και νομοτύπως για όλες τις περιόδους απουσίας του από την εργασία λόγω ασθενείας οι οποίες παρατίθενται ανωτέρω με ιατρικά πιστοποιητικά που ανέφεραν τον λόγο των απουσιών αυτών και τη διάρκειά τους.

Με έγγραφο της 7ης Ιουλίου 2015, η Ferroser Servicios Auxiliares ενημέρωσε τον εργαζόμενο για την απόλυσή του κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 52, στοιχείο d, του Εργατικού Κώδικα, με το αιτιολογικό ότι η σωρευτική διάρκεια των απουσιών του, έστω και αν αυτές ήταν δικαιολογημένες, είχε υπερβεί το κατά τη διάταξη αυτή ανώτατο όριο, ήτοι το 20% των εργάσιμων ημερών κατά τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2015, το δε σύνολο των απουσιών του κατά τους δώδεκα προηγούμενους μήνες είχε ανέλθει στο 5% των εργάσιμων ημερών.

Ο Κονεχιέρο προσέβαλε την απόφαση απολύσεως ενώπιον και η απόφαση έφτασε στο ευρωπαϊκό δικαστήριο το οποίο έπρεπε να απαντήσει στο ακόλουθο προδικαστικό ερώτημα.

«Εμποδίζει η οδηγία 2000/78/ΕΕ την εφαρμογή εθνικής νομοθετικής διατάξεως κατά την οποία ο εργοδότης έχει δικαίωμα να απολύσει εργαζόμενο για αντικειμενικούς λόγους, εξαιτίας απουσιών, έστω και δικαιολογημένων, από την εργασία που όμως επαναλαμβάνονται κατά διαστήματα, αντιστοιχουσών στο 20% των εργάσιμων ημερών σε δύο συναπτούς μήνες εφόσον το σύνολο των απουσιών κατά τους δώδεκα προηγούμενους μήνες ανέρχεται στο 5% των εργάσιμων ημερών, ή στο 25% των εργάσιμων ημερών σε τέσσερις μη συναπτούς μήνες εντός περιόδου δώδεκα μηνών, στην περίπτωση εργαζομένου ο οποίος πρέπει να θεωρηθεί ως άτομο με αναπηρία κατά την έννοια της οδηγίας, όταν η λήψη της άδειας οφείλεται στην αναπηρία του;»

Τα σκεπτικά του δικαστηρίου

Επισημαίνεται καταρχάς ότι, όπως προκύπτει από το άρθρο 1 της οδηγίας 2000/78, σκοπός της είναι η θέσπιση γενικού πλαισίου για την καταπολέμηση, στον τομέα της απασχολήσεως και της εργασίας, των διακρίσεων που στηρίζονται σε κάποιον από τους διαλαμβανόμενους στο άρθρο αυτό λόγους, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η αναπηρία. Κατά το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, η οδηγία αυτή εφαρμόζεται, εντός των ορίων των εξουσιών που απονέμονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε όλα τα πρόσωπα, στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, όσον αφορά, μεταξύ άλλων, τις απολύσεις.

Κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου, ως «αναπηρία», κατά την έννοια της οδηγίας 2000/78/ΕΕ, πρέπει να νοείται μειονεκτικότητα οφειλόμενη ιδίως σε μακροχρόνια σωματική, διανοητική ή ψυχική πάθηση η οποία, σε συνδυασμό με διάφορα εμπόδια, μπορεί να παρακωλύσει την πλήρη και αποτελεσματική συμμετοχή του ενδιαφερομένου στον επαγγελματικό βίο σε ισότιμη βάση με τους λοιπούς εργαζομένους.

Συναφώς, σε περίπτωση που, υπό δεδομένες συνθήκες, η παχυσαρκία του εργαζομένου συνεπάγεται μειονεκτικότητα όπως η διαλαμβανόμενη στην προηγούμενη σκέψη της παρούσας αποφάσεως, η εν λόγω παχυσαρκία εμπίπτει στην κατά την οδηγία 2000/78 έννοια της «αναπηρίας».

Αυτό συμβαίνει ιδίως σε περίπτωση που η παχυσαρκία του εργαζομένου παρακωλύει την πλήρη και αποτελεσματική συμμετοχή του στον επαγγελματικό βίο σε ισότιμη βάση με τους λοιπούς εργαζομένους εξαιτίας μειωμένης κινητικότητας ή της εμφανίσεως σε αυτόν παθολογικών καταστάσεων που δεν του επιτρέπουν να εκτελέσει την εργασία του ή του προκαλούν δυσχέρειες κατά την άσκηση της επαγγελματικής του δραστηριότητας.

Προκειμένου να κριθεί αν, στην υπόθεση της κύριας δίκης, η κατάσταση του Κονεχιέρο εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2000/78, το αιτούν δικαστήριο οφείλει να ελέγξει αν η μειονεκτικότητα την οποία εμφανίζει πρέπει να χαρακτηριστεί ως αναπηρία κατά την έννοια της ως άνω οδηγίας.

Το αιτούν δικαστήριο οφείλει επίσης να λάβει υπόψη όλα τα υπόλοιπα στοιχεία που είναι σημαντικά για τον έλεγχο αυτό, ιδίως δε το άμεσο και το έμμεσο κόστος που βαρύνει τις επιχειρήσεις εξαιτίας του απουσιασμού από την εργασία.

Το αιτούν δικαστήριο θα πρέπει επίσης να ελέγξει αν το άρθρο 52, στοιχείο d, του Εργατικού Κώδικα, προβλέποντας το δικαίωμα απολύσεως των εργαζομένων που πραγματοποιούν επαναλαμβανόμενες κατά διαστήματα απουσίες από την εργασία λόγω ασθενείας, εφόσον συμπληρώνεται ορισμένος αριθμός ημερών απουσίας, παρέχει στους εργοδότες κίνητρο για πρόσληψη και διατήρηση στη θέση εργασίας (βλ., υπ’ αυτήν την έννοια, απόφαση της 11ης Απριλίου 2013, HK Danmark, C - 335/11 και C - 337/11, EU:C:2013:222, σκέψη 88).

Αφετέρου, προκειμένου να εξετασθεί αν τα προβλεπόμενα στο άρθρο 52, στοιχείο d, του Εργατικού Κώδικα μέσα υπερβαίνουν το μέτρο που είναι αναγκαίο για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού, η διάταξη αυτή πρέπει να αναχθεί στο πλαίσιό της και να συνεκτιμηθεί η ζημία την οποία ενδέχεται να προκαλέσει στους ενδιαφερομένους (βλ., υπ’ αυτήν την έννοια, απόφαση της 11ης Απριλίου 2013, HK Danmark, C - 335/11 και C - 337/11, EU:C:2013:222, σκέψη 89 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

Προς τούτο, το αιτούν δικαστήριο οφείλει να εξετάσει μήπως ο Ισπανός νομοθέτης παρέλειψε να συνεκτιμήσει κρίσιμα στοιχεία τα οποία αφορούν ιδίως τους εργαζομένους με αναπηρία.

Κατά την εκτίμηση της αναλογικότητας των μέσων που προβλέπονται από το άρθρο 52, στοιχείο d, του Εργατικού Κώδικα, πρέπει επίσης να συνεκτιμάται ο κίνδυνος τον οποίο διατρέχουν τα άτομα με αναπηρία, τα οποία αντιμετωπίζουν κατά κανόνα περισσότερες δυσχέρειες σε σχέση με τους εργαζομένους χωρίς αναπηρία όσον αφορά την επανένταξή τους στην αγορά εργασίας και έχουν ειδικές ανάγκες που συνδέονται με την προστασία η οποία απαιτείται λόγω της καταστάσεώς τους.

Συναφώς, επισημαίνεται ότι, κατά το άρθρο 52, στοιχείο d, του Εργατικού Κώδικα, δεν λαμβάνονται υπόψη ως επαναλαμβανόμενες κατά διαστήματα απουσίες από την εργασία, επί τη βάσει των οποίων χωρεί λύση της συμβάσεως εργασίας, μεταξύ άλλων, οι άδειες λόγω μη επαγγελματικής ασθένειας ή μη εργατικού ατυχήματος όταν η άδεια έχει χορηγηθεί από τις επίσημες υγειονομικές υπηρεσίες και έχει διάρκεια άνω των είκοσι συναπτών ημερών. Δεν λαμβάνονται υπόψη ούτε οι απουσίες που οφείλονται σε θεραπευτική αγωγή κατά του καρκίνου ή άλλης σοβαρής ασθένειας.

Κατά την Ισπανική Κυβέρνηση, ο εθνικός νομοθέτης θέλησε κατ’ αυτόν τον τρόπο να εξισορροπήσει τα συμφέροντα της επιχειρήσεως με την προστασία και την ασφάλεια των εργαζομένων, αποτρέποντας το ενδεχόμενο να προκύψουν από το μέτρο αυτό άδικες καταστάσεις ή στρεβλά αποτελέσματα. Εξ αυτού του λόγου ορισμένες απουσίες όπως αυτές που οφείλονται σε ασθένειες οι οποίες περιγράφονται στην προηγούμενη σκέψη της παρούσας αποφάσεως δεν μπορούν να αποτελέσουν έρεισμα αποφάσεως περί απολύσεως λόγω επαναλαμβανόμενων κατά διαστήματα απουσιών από την εργασία. Το 2012, ο Ισπανός νομοθέτης προσέθεσε στον κατάλογο των απουσιών που δεν μπορούν να στοιχειοθετήσουν λόγο απολύσεως τις απουσίες εκείνες που οφείλονται σε θεραπευτική αγωγή κατά του καρκίνου ή άλλης σοβαρής ασθένειας. Οι δε εργαζόμενοι με αναπηρία κατά κανόνα εμπίπτουν σε κάποιες από τις περιπτώσεις αυτές, οπότε σε τέτοιες περιπτώσεις οι απουσίες που οφείλονται στην αναπηρία δεν λαμβάνονται υπόψη για την απόλυση λόγω επαναλαμβανόμενων κατά διαστήματα απουσιών από την εργασία.

Διαπιστώνεται ότι ναι μεν το άρθρο 52, στοιχείο d, του Εργατικού Κώδικα προβλέπει ότι ορισμένες απουσίες δεν μπορούν να θεωρηθούν ως επαναλαμβανόμενες κατά διαστήματα απουσίες από την εργασία επί τη βάσει των οποίων χωρεί λύση της συμβάσεως, πλην όμως οι απουσίες από την εργασία λόγω ασθένειας του εργαζομένου δεν καλύπτουν όλες τις περιπτώσεις «αναπηρίας» κατά την έννοια της οδηγίας 2000/78.

Όπως επισήμανε η Ισπανική Κυβέρνηση, μεταξύ των στοιχείων που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την εκτίμηση για την οποία γίνεται λόγος στη σκέψη 49 της παρούσας αποφάσεως, περιλαμβάνεται η ύπαρξη, στην ισπανική έννομη τάξη, διατάξεων για την προστασία ειδικώς των ατόμων με αναπηρία, μεταξύ των οποίων και το άρθρο 40 του νομοθετικού διατάγματος 1/2013, που παρατίθεται στη σκέψη 11 της παρούσας αποφάσεως. Ειδικότερα, τέτοιες διατάξεις είναι ικανές να προλάβουν ή να αντισταθμίσουν τα μειονεκτήματα που προκαλούνται από την αναπηρία, περιλαμβανομένης και της ενδεχόμενης επελεύσεως ασθενειών οι οποίες συνδέονται με την αναπηρία.

Κατόπιν των ανωτέρω σκέψεων, στο υποβληθέν ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, σημείο i, της οδηγίας 2000/78 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία που προβλέπει ότι ο εργοδότης δύναται να απολύσει εργαζόμενο εξαιτίας απουσιών από την εργασία που επαναλαμβάνονται κατά διαστήματα, έστω και αν οι απουσίες είναι δικαιολογημένες, στην περίπτωση κατά την οποία οι απουσίες αυτές αποτελούν συνέπεια ασθενειών οφειλόμενων στην αναπηρία από την οποία πάσχει ο εργαζόμενος, εκτός εάν η νομοθεσία αυτή επιδιώκει τον θεμιτό σκοπό της καταπολεμήσεως του απουσιασμού και δεν υπερβαίνει το μέτρο που είναι αναγκαίο για την επίτευξη του σκοπού αυτού, πράγμα που εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εκτιμήσει.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) αποφαίνεται:

Το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, σημείο i, της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία που προβλέπει ότι ο εργοδότης δύναται να απολύσει εργαζόμενο εξαιτίας απουσιών από την εργασία που επαναλαμβάνονται κατά διαστήματα, έστω και αν οι απουσίες αυτές είναι δικαιολογημένες, στην περίπτωση κατά την οποία οι απουσίες αποτελούν συνέπεια ασθενειών οφειλόμενων στην αναπηρία από την οποία πάσχει ο εργαζόμενος, εκτός εάν η νομοθεσία αυτή επιδιώκει τον θεμιτό σκοπό της καταπολεμήσεως του απουσιασμού και δεν υπερβαίνει το μέτρο που είναι αναγκαίο για την επίτευξη του σκοπού αυτού, πράγμα που εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εκτιμήσει.

in.gr